هنگام اجرای میلگردها در تیرها، ستون‌ها و نیز فونداسیون، به دلیل طولانی بودن المان‌ها و محدودیت طول میلگردها، استفاده از یکپارچه کردن میلگردها ممکن نیست. برای افزایش عملکرد فشاری و کششی پیوسته، میلگردها باید به یکدیگر متصل شوند. روش‌های مختلفی برای اتصال میلگردها وجود دارند که هر کدام مزایا و معایب خود را دارند. انتخاب روش مناسب می‌تواند هزینه‌ها را کاهش داده و عملکرد میلگردها را بهبود بخشد. یکی از روش‌های اتصال میلگردها، اتصال پوششی (یا اورلب) است. در ادامه به معرفی اتصال پوششی (یا اورلب) میلگرد خواهیم پرداخت.
اورلب میلگرد چیست؟
با توجه به تنوع گسترده‌ای که در محصولات این حوزه وجود دارد، متخصصان و مهندسان راه‌های مختلفی برای اتصال و همپوشانی آنها ارائه داده‌اند. در گذشته، استفاده از فرآیند جوشکاری برای اتصال میلگردهای A706 رایج بود؛ اما امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی، روش‌های جدیدی به وجود آمده است.
یکی از این روش‌ها، روش اورلب میلگرد است که به صورت گسترده در انواع مختلفی تقسیم‌بندی می‌شود. بیشتر این محصولات در اکثر کارخانه‌ها به طول ۱۲ اینچ تولید می‌شوند. به همین دلیل، روش اورلب میلگرد تبدیل به راه اتصال اصلی بین این محصولات شده است.
اورلب میلگرد و انواع روش های اتصال آن
قبلاً، طول میلگردها برای ساخت و ساز کوتاه بودند. اما در حال حاضر، روش‌های گوناگونی جهت افزایش طول میلگرد و اتصال آنها به یکدیگر وجود دارد. یکی از روش‌های پراستفاده برای اتصال میلگردها در کشور ما، متد اورلپ یا اورلب میلگرد است. طبق آیین‌نامه، فقط میلگردهایی با قطر ۳۶ میلیمتر و کوچکتر می‌توانند با این روش متصل شوند. با توجه به نوع سازه، همچنین میلگرد و بودجه موجود، می‌توان از چهار روش مختلف برای این کار استفاده کرد.
- اتصال باسیم
استفاده از سیم از راحت‌ترین روش‌ها برای اورلب میلگرد بشمار می‌رود. در این روش، می توان قبل از ریختن بتون، نسبت به جداسازی میلگردها و تغییر نوع اتصال اقدام کرد. مقاومت بتون، قطر و نمره میلگرد، و طول لبه میان دو میلگرد از مهمترین عوامل در این روش هستند. در این روش، میلگردها در کنار هم قرار می گیرند و وسط سیم در کنار هم فیکس می‌شوند.
- جوشکاری انتهای میلگرد
برای اطمینان از استحکام سازه، لازم است که اتصال مناسب و انتقال بار به بهترین شکل ممکن بین میلگردها رخ دهد. در روش جوشکاری بازار خاص، از یک ابزار خاص استفاده می‌شود. در این روش، انتهای یکی از میلگردها به عنوان کاتد تبدیل می‌شود و انتهای میلگرد دیگر وظیفه یک الکترود را برعهده می‌گیرد. با تخلیه بار الکتریکی بین این دو انتها، آنها ذوب می‌شوند و در نتیجه دو میلگرد به یکدیگر متصل می‌شوند. این روش باعث ایجاد اتصال قوی و دوام بالا در میان میلگردها می‌شود.
- اتصال مکانیکی
اتصال مکانیکی یا کوپلر، که به عنوان یک روش اتصال پرکاربرد در بسیاری از کشورها شناخته می‌شود، به خوبی به مقررات آیین‌نامه‌های ملی و بین‌المللی پاسخ می‌دهد. در این روش، از ابزاری استفاده می‌شود تا دو میلگرد را با یکدیگر وصل کند. این اتصال با استفاده از کوپلر انجام می‌شود. کوپلر در وسط رزوه معکوس شده قرار گرفته و دو میلگرد را به یکدیگر متصل می‌کند.
لیستوفر آرماتور چیست؟ و نحوه تهیه آن
اتصالات کوپلر انواع مختلفی دارند از جمله کوپلر جوشی، کوپلر انتهایی و کوپلر تبدیل و غیره. هر نوع اتصال کوپلر در کاربردهای مختلفی استفاده می‌شود. این روش مناسب برای محصولاتی است که قطر بیش از 20 میلیمتر دارند، مانند ستون‌ها، فونداسیون‌ها، تیرها و دیوارها.
- اتصال توسط جوشکاری
این روش از قدیمی‌ترین روش‌های ارتباط بصری محسوب می‌شود؛ هرچند که در شرایط خاصی می‌توان از این روش استفاده کرد. به ویژه در فرآیند ساخت و ساز، ممکن است جابه‌جایی شبکه میلگردها رخ دهد و در چنین شرایطی، استفاده از این روش مناسب است. زیرا سیم‌ها نمی‌توانند بار قطعات موجود را تحمل کنند؛ بنابراین، جوش‌زدن روشی مناسب برای اتصال قطعات است.
انتخاب نوع محصول نیز باید به گونه‌ای باشد که عملیات جوشکاری به خوبی انجام شود. همچنین، نوع سیم جوش نیز بسیار مهم است و باید به زمان خنک شدن تدریجی قطعات توجه شود. در اتصال قطعات با استفاده از روش جوشکاری میلگردها، طول مشخصی سوار شده و طول همپوشانی میلگردها باید به صورت یکنواخت جوش پیوسته ایجاد شود.
- نکات اجرای وصله پوششی
طبق قوانین آئین‌نامه، در نقشه‌های کارگاهی سازه، برای هر یک از میلگردها باید قطر، محل خم، قطع و اتصالات مربوط به آنها و ابعاد مرتبط با آنها ذکر شوند. همچنین، در مورد وصله‌های پوششی، باید ملاحظات زیر را در نظر گرفت:
وصله‌های پوششی برای گروه میلگردها به عنوان یک مجموعه میلگردها مجاز نیستند. اما هر میلگرد را می‌توان جداگانه با وصله‌های پوششی به یکدیگر متصل کرد. در این حالت، نواحی وصله میلگردهای مختلف نباید با هم تداخل داشته باشند. طول پوشش لازم برای وصله‌های پوششی برای هر دو میلگرد در گروه میلگردها باید براساس طول پوشش لازم برای هر میلگرد تعیین شود.
در اعضای خمشی، فاصله محور تا محور دو میلگرد که با وصله‌های پوششی به یکدیگر متصل می‌شوند، نباید بیشتر از یک پنجم طول پوشش لازم و یا بیشتر از ۱۵۰ میلیمتر باشد. در سایر اعضا، این فاصله نباید بزرگتر از ۵ برابر قطر میلگرد کوچکتر باشد.
سخن پایانی
اتصال اورلب میلگرد یکی از روش‌های پرکاربرد و متداول برای اتصال دو سر میلگرد به یکدیگر است. این روش، در شرایطی که نیاز به اتصال مستحکم و پایدار بین دو میلگرد برای انتقال صحیح بارها وجود دارد، استفاده می‌شود.
فرایند اورلب کردن، با قرار دادن دو سر میلگرد با طول مشخص روی هم و اتصال آنها به یکدیگر، انجام می‌شود. این اتصال معمولاً با استفاده از جوشکاری یا استفاده از اتصالات مکانیکی مثل پیچ و مهره انجام می‌شود. هدف از این اتصال، ایجاد یک میلگرد پیوسته است که بتواند بارها را به صورت متساوی در سراسر سازه منتقل کند و برای مقاومت در برابر نیروهای خمشی و کششی عملکرد قابل اعتمادی داشته باشد.
استفاده از اتصال اورلب میلگرد به عنوان یک روش مطمئن و موثر برای اتصال میلگردها در سازه‌های فلزی و بتنی شناخته شده است. این روش، در صنایع ساختمانی، پل‌سازی، خودروسازی، تجهیزات صنعتی و موارد دیگر کاربرد دارد.
